
Uitgegeven door The House of Books op/in 2015
Genres: Algemene fictie, Fictie, Medische fictie
Pagina's: 352
Taal: Nederlands
Kopen op Bol.com

Emma is jong, getalenteerd, bevlogen en ze heeft levenslang... de levenslange diagnose manisch depressief. Als Emma vol goede moed naar het laatste gesprek met haar psychiater gaat, gebeuren er een aantal dingen die ze niet helemaal had voorzien; haar psychiater is verdwenen, de vervanger weet niets van een eindgesprek en voor het einde van de dag is ze opgenomen op de paaz. Alweer.
Toen Myrthe van der Meer het vervolg van PAAZ aankondigde was ik erg verheugd en kon ik niet wachten tot ik het het kon lezen! Ondanks het onderwerp vond ik PAAZ erg lekker weglezen. Ook het boek Kalf kon ik goed waarderen, dus ik was zeer benieuwd naar het vervolg van PAAZ. Dit boek heb ik gelezen op mijn e-reader.
Up las door de schrijfstijl lekker weg. Desondanks was dit boek een beetje ‘meh’. Het was niet heel slecht, maar verdomd goed was het nou ook weer net niet. Het was bij lange na niet geen nieuwe PAAZ. Het was allemaal wat te voorspelbaar.
Uiteindelijk weet ik niet zo heel goed wat ik van dit boek moet vinden. Aan de ene kant is het prima geschreven, het leest goed weg. Ik denk zeker dat dit een aanrader is voor de omgeving van iemand met een psychische stoornis. Aan de andere kant vraag ik me af wat Up nou eigenlijk daadwerkelijk toevoegt aan PAAZ. In principe wordt gewoon tweemaal hetzelfde plot gebruikt. Same shit different toilet. Mocht er ooit een deel drie komen, dan hoop ik dat deze niet meer afspeelt op de PAAZ, maar in haar eigen omgeving. Hoe reageert haar omgeving op haar? Het was er wel, ergens, maar bijvoorbeeld het gesprek met haar moeder kwam een beetje als een moetje, zo van ‘goh we moeten even een plausibele verklaring geven voor het een en ander’.
Emma was nog steeds niks veranderd. Nog steeds wilde ze zo snel mogelijk weg, dacht ze dat ze het allemaal wel alleen aankon. Toch vond ik Emma een aimabel karakter ondanks mijn ergernissen. Jammer was dat de andere karakters veel minder goed waren uitgewerkt, want sommige karakters hadden best wel wat potentie om zich te ontwikkelen naar een rond karakter. Wel bonuspunten voor de opschriften op de t-shirts van Michiel, daar heb ik iedere keer weer hardop om moeten lachen.
Tsja, 3 sterren uiteindelijk. Niet slecht, ook niet fantastisch. PAAZ was leuker.