non-fictie Archive

Ik las Oorlog en Kermis van Olaf Koens

8 februari 2016 · Leave a Comment

Oorlog & Kermis door Olaf Koens
Uitgegeven door Bert Bakker, Prometheus op/in 2015
Genres: Mens & Maatschappij, Non-fictie, Reizen
Pagina's: 275
Taal: Nederlands
Kopen op Bol.com
Goodreads

In Rusland is alles waar en klopt niets. In Oorlog en kermis trekt Olaf Koens langs de randen van het grootste land ter wereld. Van de meest afgelegen nederzettingen in Siberië tot de frontlinies van de nieuwe koude oorlog. Hij spreekt met hooligans en helden, met walvisvangers en waarzeggers. De hallucinante, soms krankzinnige verhalen schijnen een nieuw licht op het land waar absurdisme de norm is. Oorlog en kermis is een betrokken, persoonlijk, ruw en realistisch portret van een land in verandering.

Olaf Koens is misschien wel een van de leukste personen die ik volg op Twitter. Hij is iemand die in 140 tekens een heel verhaal kan vertellen. Hij schrijft niet over de grote massa, hij schrijft over wat mensen uit die grote massa meemaken. Zijn verhalen hebben iets tragisch. Het is Rusland ten voeten uit.

Oekraïne

Wie denkt dat het verhaal louter en alleen over Rusland gaat komt bedrogen uit. Het eerste gedeelte, en geen klein gedeelte ook, gaat over Oekraïne en de gebeurtenissen aldaar. Mannen die het leger in gaan en strijden voor het hogere doel, Oekraïne of Rusland. Vrouwen die ziel en zaligheid kwijt zijn geraakt en toch maar het beste er van maken. Kinderen die niet meer naar school kunnen omdat het platgebombardeerd is. Enfin, Oekraïne is geen Rusland en dat merkte ik ook aan mijn aandachtsspanne. Op een gegeven moment was ik wel een beetje klaar met Oekraïne, ik had dit boek nota bene uit de bieb geleend om over Rusland te lezen.

Ècht Rusland

Toch wordt dit later in het boek meer dan goed gemaakt. Dan gaat het ècht weer over Rusland! Zo las ik in een andere review dat het boek weg leest als een jongensboek. Het tragische stadje waar iedereen in de fabriek komt te werken of waar mannen proberen het leger in te gaan, tegen beter weten in. Of de vrouw die alsmaar geïnterviewd werd door allerlei journalisten en dat ze er gek van werd. De eerste en laatste keer was zeven jaar geleden, door een Fransoos. Een van de meest sterke stukken in het boek vond ik het opgetekende verhaal Rzjevskaya, de vrouw dit Hitler en Eva heeft gevonden na de zelfmoord.

#OITNB

Twee zaken waarvan ik ~~bijna~~ helemaal vergeten was dat het überhaupt ook al weer gebeurd was, waren de zaak Pussy Riot en het hele gebeuren rondom de Greenpeace-boot Arctic Sunrise. Bij deze twee verhalen ook een heftig inkijkje in het gevangenisleven in Rusland. Spoiler: dat is zeker niet zo rooskleurig als in Orange is the New Black. Koens tekent hierbij niet alleen de verhalen op van de mensen die hij interviewt, hij vertelt ook hoe hij het zelf ervaart. Wat ik persoonlijk erg grappig vond was dat ik bepaalde stukjes tekst gewoon nog als tweets kon herinneren (don’t. ask. why). Zijn bekendste tweets zijn natuurlijk de tweets waarin hij de spullen opsomt die hij vindt bij de gecrashte MH17. Een andere die ik mij nog goed kan herinneren, omdat deze me zo aan het lachen maakte toentertijd, was de klaagzang van een vrouw over haar echtgenoot^bron

‘Mijn man heeft een half jaar nodig een kast te repareren, maar hij bouwt in twee uur een barricade!’

Eindoordeel over Oorlog en Kermis

Dit boek heeft een bindend leesadvies. Het boek leest heerlijk vlot door, maar die vlotheid zorgt niet voor oppervlakkigheid. Integendeel zelfs, het versterkt elkaar. Lichtelijk tragisch, maar ondertussen ook heel optimistisch. Wel even door de eerste paar bladzijden over Oekraïne heen ploegen.

4,5/5

De Groene Meisjes: lekker en duurzaam eten, reizen, wonen & leven

12 januari 2016 · Leave a Comment

De Groene Meisjes: lekker duurzaam eten, reizen, wonen en leven door Jamie van Zijl, Merel Wildschut
Uitgegeven door Uitgeverij Brandt op/in 2015
Genres: Eten & Drinken, Lifestyle, Mens & Maatschappij, Non-fictie
Pagina's: 208
Taal: Nederlands

Duurzaam leven, veel mensen krijgen het al moeilijk als ze de uitdrukking alleen al horen. De Groene Meisjes laten echter op hun blog zien dat het helemaal niet zo heel moeilijk is om een leuk leven te leiden én groen te doen. Hun kennis over dit onderwerp is nu ook gebundeld in een boek, dat ik heel groen van iemand geleend heb, ‘De Groene Meisjes: lekker duurzaam eten, reizen, wonen en leven’.

Groen leven, qué?

Duurzaam leven is verder kijken dan alleen je bord. Wat je op je bord legt is zelfs een heel klein deel van een duurzaam bestaan. Het is heel nobel dat iemand vanaf nu geen vlees meer eet, maar hoeveel duurzamer ben je als je je andijvie alsnog gesneden in een plastic zakje koopt bij de buurtsuper? Dit boek is geschikt voor mensen die graag meer willen weten over duurzaam leven, maar door alle informatie op het internet niet meer weten waar ze het moeten zoeken. In een overzichtelijk boek brengen de Groene Meisjes hun ervaringen en tips over groen leven naar de lezer.

Het boek begint meteen met een hoofdstuk over eten, hoe makkelijk het is om duurzaam te eten en dat het eigenlijk wel mee valt hoe duur duurzaam eten is. Daarnaast vertellen Merel en Jamie over kringloopshoppen, duurzame en dierproefvrije make-up, verpakkingsvrij leven, duurzame schoonmaakspullen en zelfs veganistische tatoeages. Wat ik heel tof vind aan het boek is dat ze heel enthousiast vertellen over wat je wél kan als veganist/duurzaam persoon. Zoals ze zelf zeggen, ze kunnen wel een hele dag gaan zeuren over dierenwelzijn en hoe slecht dieren het wel niet hebben, maar dat kost je zelf veel energie en je omgeving maak je er ook niet blijer mee (hierom vond ik deze serie over sint- en kerstcadeau’s erg gaaf).

Maar het boek dus, is het wat?

Het is een leuk boek, maar ook niet meer dan dat. Er wordt duidelijk verteld wat je kan doen om de wereld vanuit het duurzaamheidsperspectief een beetje mooier te maken. Als je hun blog al wat langer volgt dan is het weinig nieuws onder de zon. Mocht je juist meer willen weten over het onderwerp dan zou ik eerder naar hun blog verwijzen dan je aanraden om het boek te kopen. Dat wil niet zeggen dat het een slecht boek is, zeker niet. Het probleem met het boek is, is dat het nogal een open deur is. Het is voornamelijk een goed gebonden overzicht van van alles. Het is typisch een boek waarbij je op het einde denkt: ‘goh, weten we dat ook weer’, waarna je het weglegt en er niet meer aan denkt.

Ik las Een kleine geschiedenis van Amsterdam door Geert Mak

30 april 2014 · Leave a Comment

Een kleine geschiedenis van Amsterdam door Geert Mak
op/in 1994
Genres: Geschiedenis, Non-fictie
Pagina's: 411
Taal: Nederlands

Het kleine geheim van een middeleeuws schoentje, gevonden in de donkerblauwe grachtenmodder, het vrouwenoproer op het begijnhof, het dagboek van een doodsbange pater tijdens de hongersnood van 1575, de tragedie van het dienstmeisje Elsje Christiaens en de gevierde schilder Rembrant van Rijn, de apocalyps van burgemeester Coenraad van Beuningen, de Grote Kou van 1763 en de vergeten moed van Wallie en Gijs van Hall. In dit boek voert Mak ons via sierlijk gestutte en sfeervol verlichte gangen door de diepe, diepere en diepste lagen van het hoofdstedelijk verleden, van de eerste nederzetting rond het jaar 1000 tot het heden waarin Amsterdam staat voor uitdagende vraagstukken op het gebied van onder meer milieu en immigratie.

Mijn oma kwam uit Sloten, toen nog een dorpje vlak bij Amsterdam. En hoewel mijn moeder het nog steeds ontkent, kon je dat ook overduidelijk aan mijn oma horen. Nog steeds kom ik graag in onze hoofdstad, je raakt er niet uitgekeken. Het was daarom ook geen vreemde keuze om aan dit boek te beginnen.

Geert Mak ken ik van In Europa, een serie Europa in de 20e eeuw. Schitterende serie! Het boek van de serie heb ik van mijn moeder gekregen laatst, maar moest hem zelf nog ophalen in de boekwinkel. Tegelijkertijd heb ik dit boek aangeschaft. Nadat ik zag dat In Europa toch wel héle kleine lettertjes had ben ik maar in dit boek begonnen.

Het boek leest ontzettend door. Dat komt vooral omdat er in chronologische volgorde is geschreven, in plaats van dat er gekozen is om per onderwerp de stad toe te lichten. Handig is wel voor de leesbaarheid dat je de straatnamen van de stad kent. In mijn versie zat geen straatnamenkaart, maar het hele tijd op moeten zoeken leest sowieso al niet erg lekker. Wel zit er een kaartje in met alle gebouwen. Om het boek te kunnen lezen heb je wel enige basiskennis van de geschiedenis nodig, zodat je de verhalen in context kan plaatsen.

Voor het boek heeft Geert Mak vooral gekozen om dit te bekijken vanuit de echte Amsterdammer, hoe zij in hun tijd de stad meemaakten. Uiteraard zijn dit vaak de betere burgers, omdat deze konden lezen en dagboeken konden schrijven. Later kwamen daar natuurlijk ook de krant, de radio en de televisie bij, waardoor ook het ‘gepeupel’ een woord kreeg. Ergens vind ik het wel jammer dat juist deze verhalen niet opgeschreven zijn en daardoor niet in het boek opgenomen zijn, maar verhalen die van generatie op generatie overgaan zijn vaak ook niet zeer betrouwbaar. Mak schrijft alsof je er echt bij was, heel verhalend, heel betrokken. Pas als je naar de verhalen van de laatste eeuw gaat kijken zit er af en toe wel een belerend vingertje in, iets wat Mak ook in In Europa deed, en omdat het vaak niet mijn visie is kan dit ook gaan ergeren. Desalniettemin blijft het goed om een spiegel voor te houden, waardoor er van de fouten geleerd kan worden.

Dit boek is niet alleen erg geschikt voor de die-hard geschiedenisfan, maar ook voor de lezers die graag wat meer geschiedenisboeken zouden willen lezen en niet weten waar ze aan moeten beginnen. Leest makkelijk, goed voor de algemene kennis en helemaal een aanrader voor mensen die ‘iets’ met Amsterdam hebben!