Recent was er #ophef op Twitter. Er zou niet over de menstruatie van de vrouw gesproken en getwitterd mogen worden. Voor mij zijn dit soort dingen het uitgelezen moment om er juist wél over te beginnen. Al langere tijd wilde ik een stuk schrijven over mijn ervaringen met het Mirena-spiraal dat ik nu ruim twee jaar heb, maar je weet hoe dat gaat: dat komt er eigenlijk nooit van. Gene heeft hierin nooit een rol gespeeld, ik vind het soms juist iets té normaal om over menstruatie te praten. Enfin, inmiddels is het er wel van gekomen en heb ik, in het kader van een stukje service, een hopelijk inhoudelijk artikel over mijn mirena-spiraal geschreven. 

Disclaimer: mocht je nou naar aanleiding van dit artikel denken van ‘goh, zo’n spiraal wil ik ook wel!’: ga even in conclaaf met je huisarts. Wat voor mij fijn werkt hoeft voor jou niet goed te werken. Er zijn bovendien nog meer hormoonspiralen op de markt, hoewel Mirena wel de bekendste is. En misschien kan jouw huisarts je nog wel een voor jou veel beter werkende anticonceptie aanraden. Hoe dan ook: succes met het maken van een keuze betreft anticonceptie!

In den beginne…

Lang geleden ben ik ooit eens met de pil begonnen. Het concept pil sprak me best aan, alleen ik ben een te groot warhoofd voor het op tijd slikken van die dingen. Nu maakte dat voor mij niet zo heel veel uit, want die pil was er puur voor om mijn helse en minstens zo warrige menstruatie in toom te houden. Mijn cyclus had een grote eigen wil, de ene keer was ik netjes na 32 dagen ongesteld, andere keren was ik gerust twee maanden niet ongesteld. Om nog maar te zwijgen over alle ongemakken dat dat die bloedtiendaagse met zich meebracht. Tussendoor ben ik overigens nog een keer van pil gewisseld, want van mijn eerste pil werd ik ontzettend neerslachtig en down.

Uiteindelijk waren er voor mij twee redenen om verder te kijken dan de pil: helse migraine als ik ongesteld was en mijn warhoofd die dagelijks een pil slikken op een vast tijdstip niet aan kon. Hormonen hebben wat dat betreft nooit echt een rol gespeeld, de hormonen deden bij mij juist heel goed hun werk. Ik wilde iets hebben waar ik niet dagelijks aan hoefde te denken, iets waarbij ik het liefst nooit meer ongesteld zou worden en iets waardoor ik ook geen (hormonale) migraine meer zou hebben. Met deze eisen kom je inderdaad al heel snel op het spiraal uit. Een koperspiraal was geen optie voor mij, gezien mijn menstruatie heftiger zou worden en daarmee ook mijn migraine. Het leek me juist heel bevrijdend om nooit meer ongesteld te worden. Want hoewel je de pil door kon slikken deed ik dat op een of andere manier alleen als het praktisch uit kwam, want vond het wel een geruststellend gevoel om gewoon iedere maand te bloeden (en dan na twee dagen mezelf weer vervloeken, iedere maand weer).

Het laten zetten van mijn Mirena-spiraal

Goed, Mirena-spiraal. Je bestelt hem bij de apotheek en haalt hem op. Ik kan me nog herinneren dat het een vrij lange doos was voor een apparaat dat nauwelijks groter is dan je handpalm. Bij mij werd mijn Mirena uiteindelijk vergoed door mijn zorgverzekering, anders ben je rond de €150 kwijt als je boven de 21 bent. I did the math en kwam tot de conclusie dat het uiteindelijk goedkoper was dan iedere maand tampons of maandverband.

Mijn spiraal heb ik laten zetten bij de huisarts, bij mijn huisartsenpraktijk zijn alle huisartsen bevoegd om er eentje te laten zetten. Ik ben niet naar de gynaecoloog gegaan omdat die niet vergoed zou worden vanuit mijn zorgverzekering en de huisarts wel, en qua plannen kwam het sowieso iets makkelijker uit om het zo te doen. In eerste instantie wilde ik hem laten zetten door een vrouw, want ja leek me gewoon prettiger, alleen dat was agendatechnisch ook niet heel haalbaar. ‘Ach, een huisarts heeft wel meer gezien dan een blote kut, kan mij het verder ook schelen’, en hoppa, voor ik het wist lag ik met mijn benen wijd op de behandeltafel. Vooraf had mijn huisarts me nog aangeraden om een bepaalde pijnstiller te nemen, deze had ik ook braaf bij de Etos gekocht, maar, je verwacht het niet, ben deze vergeten te slikken vooraf.

Het laten zetten van mijn mirena-spiraal viel me al met al nog best mee. Je leest de horrorverhalen op het internet en ook in mijn omgeving hadden vriendinnen gewaarschuwd dat het nog wel eens pijn kon doen. Toegegeven, het meten van de baarmoedermond was inderdaad hels en venijnig, ik heb ook hardop lopen vloeken in dat hok, maar vijf minuten na het plaatsen van de spiraal zat ik ook al weer rechtop. Om vervolgens op de fiets te stappen en boodschappen te gaan doen onderweg naar huis. Ik trok dat aardig, maar er zijn ook genoeg meiden die de taxi naar huis nemen of heel blij zijn dat een auto met chauffeur voor hen klaar staat. Desondanks was ik wel heel erg blij dat ik de rest van de avond niet zo heel veel meer hoefde te doen. Dat gezegd hebbende, ik had het weekend vooraf een congres waar de alcohol rijkelijk vloeide, de kater was nog ook nog aardig aan het nadreunen. Het is mijn advies wel om dit gewoon lekker aan het einde van de dag te laten doen, zodat je ‘s avonds meteen op de bank kan ploffen. Heb nog wel wat last gehad van krampjes en ander gerommel, maar een goede nachtrust deed wonderen. Ik denk dat ik de hele dag zielig op de bank had gelegen als ik hem ‘s ochtends had laten zetten. Niks mis mee, alleen ik had de luxe van een hele dag vrij nemen toentertijd niet.

The good, the bad and the cyclus

Inmiddels zijn we ruim 2,5 jaar verder na het plaatsen van het spiraal, op de helft zullen we maar zeggen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik word nog steeds iedere maand ongesteld. Bij de eerste keer had ik nog het idee dat mijn lichaam moest wennen aan die nieuwe vorm van hormonen, inmiddels verwacht ik niet meer dat ik niet meer ongesteld word. Dit was voor mij wel de grootste teleurstelling, want hoe onhandig de pil voor mij ook was, de gedachte alleen al dat ik niet ongesteld hoefde te worden als ik dat niet wilde, was een heel fijne. Die vrijheid is er voor mij nu niet meer. Geluk bij een ongeluk: ik heb desondanks nu wel een heel regelmatige cyclus. Af en toe eens een of twee dagen te vroeg of te laat, maar meer dan drie dagen verschil heb ik bijna niet meegemaakt. In het begin was ik ook nog heel lang ongesteld, gerust een dag of tien, inclusief heftig vloeien, inmiddels word ik nog maar een dag of zes ongesteld en bloed ik ook niet zo heel veel meer.

Dingen waar ik tegenwoordig heel duidelijk rondom mijn menstruatie last van heb zijn constipatie, een ongelofelijke drang naar al het eten dat zoet is (dit had ik voorheen nooit en ben zelf ook helemaal geen zoetekauw), krampen en migraine(-aura’s). Doordat ik een stuk minder bloed verlies heb ik wel een stuk meer energie, gezien ik nog wel eens een lage hemoglobinewaarde schijn te hebben. De krampen zijn vervelend, maar ze houden me niet tegen in het dagelijks leven. Sterker nog, als ik last heb van krampen heb ik meer baat bij bewegen en afgeleid zijn, dan zielig op de bank een filmpje kijken. Van mijn migraine heb ik zo goed als geen last meer. Heel af en toe heb ik nog een aura tijdens mijn menstruatie, maar de hoofdpijn is niet meer, ook niet meer buiten mijn menstruatie. Even afkloppen zullen we maar zeggen. Ondanks dat ik nog steeds ongesteld word, is mijn cyclus wel behoorlijk minder heftig geworden en een stuk meer voorspellend geworden. Hoewel ik het niet verwacht, stiekem hoop ik iedere maand nog steeds dat ik nú écht niet meer ongesteld word, al was het maar om praktische redenen.

Zou ik mijn spiraal opnieuw laten zetten?

Op deze vraag kan ik volmondig ja zeggen. De voordelen wegen voor mij absoluut op tegen de nadelen. Het is jammer dat ik inderdaad nog ongesteld word, maar dat ik niet iedere avond om half negen om dat klotepilletje hoef te denken is op een of andere manier een grote last van mijn schouders. Het laten zetten ging me redelijk gemakkelijk af. Natuurlijk, het zal niet mijn grootste hobby worden, maar eens in de vijf jaar is deze pijn goed te doen voor wat je er voor terug krijgt. Ik heb ook veel minder last van mijn menstruatie en de cyclus er om heen. In oktober 2020 gaat mijn spiraal gewoon vervangen worden. Nu maar hopen dat ik dan écht niet meer ongesteld word, zodat ik dáádwerkelijk kan gaan besparen op tampons en maandverband!