Oorlog & Kermis door Olaf Koens
Uitgegeven door Bert Bakker, Prometheus op/in 2015
Genres: Mens & Maatschappij, Non-fictie, Reizen
Pagina's: 275
Taal: Nederlands
Kopen op Bol.com
Goodreads

In Rusland is alles waar en klopt niets. In Oorlog en kermis trekt Olaf Koens langs de randen van het grootste land ter wereld. Van de meest afgelegen nederzettingen in Siberië tot de frontlinies van de nieuwe koude oorlog. Hij spreekt met hooligans en helden, met walvisvangers en waarzeggers. De hallucinante, soms krankzinnige verhalen schijnen een nieuw licht op het land waar absurdisme de norm is. Oorlog en kermis is een betrokken, persoonlijk, ruw en realistisch portret van een land in verandering.

Olaf Koens is misschien wel een van de leukste personen die ik volg op Twitter. Hij is iemand die in 140 tekens een heel verhaal kan vertellen. Hij schrijft niet over de grote massa, hij schrijft over wat mensen uit die grote massa meemaken. Zijn verhalen hebben iets tragisch. Het is Rusland ten voeten uit. 

Oekraïne

Wie denkt dat het verhaal louter en alleen over Rusland gaat komt bedrogen uit. Het eerste gedeelte, en geen klein gedeelte ook, gaat over Oekraïne en de gebeurtenissen aldaar. Mannen die het leger in gaan en strijden voor het hogere doel, Oekraïne of Rusland. Vrouwen die ziel en zaligheid kwijt zijn geraakt en toch maar het beste er van maken. Kinderen die niet meer naar school kunnen omdat het platgebombardeerd is. Enfin, Oekraïne is geen Rusland en dat merkte ik ook aan mijn aandachtsspanne. Op een gegeven moment was ik wel een beetje klaar met Oekraïne, ik had dit boek nota bene uit de bieb geleend om over Rusland te lezen.

Ècht Rusland

Toch wordt dit later in het boek meer dan goed gemaakt. Dan gaat het ècht weer over Rusland! Zo las ik in een andere review dat het boek weg leest als een jongensboek. Het tragische stadje waar iedereen in de fabriek komt te werken of waar mannen proberen het leger in te gaan, tegen beter weten in. Of de vrouw die alsmaar geïnterviewd werd door allerlei journalisten en dat ze er gek van werd. De eerste en laatste keer was zeven jaar geleden, door een Fransoos. Een van de meest sterke stukken in het boek vond ik het opgetekende verhaal Rzjevskaya, de vrouw dit Hitler en Eva heeft gevonden na de zelfmoord.

#OITNB

Twee zaken waarvan ik bijna helemaal vergeten was dat het überhaupt ook al weer gebeurd was, waren de zaak Pussy Riot en het hele gebeuren rondom de Greenpeace-boot Arctic Sunrise. Bij deze twee verhalen ook een heftig inkijkje in het gevangenisleven in Rusland. Spoiler: dat is zeker niet zo rooskleurig als in Orange is the New Black. Koens tekent hierbij niet alleen de verhalen op van de mensen die hij interviewt, hij vertelt ook hoe hij het zelf ervaart. Wat ik persoonlijk erg grappig vond was dat ik bepaalde stukjes tekst gewoon nog als tweets kon herinneren (don’t. ask. why). Zijn bekendste tweets zijn natuurlijk de tweets waarin hij de spullen opsomt die hij vindt bij de gecrashte MH17. Een andere die ik mij nog goed kan herinneren, omdat deze me zo aan het lachen maakte toentertijd, was de klaagzang van een vrouw over haar echtgenoot^bron

‘Mijn man heeft een half jaar nodig een kast te repareren, maar hij bouwt in twee uur een barricade!’

Eindoordeel over Oorlog en Kermis

Dit boek heeft een bindend leesadvies. Het boek leest heerlijk vlot door, maar die vlotheid zorgt niet voor oppervlakkigheid. Integendeel zelfs, het versterkt elkaar. Lichtelijk tragisch, maar ondertussen ook heel optimistisch. Wel even door de eerste paar bladzijden over Oekraïne heen ploegen.

4,5/5